૫૦ વર્ષ

ગુજરાતે ૫૦ વર્ષ પૂરા કર્યા. આ ૫૦  વર્ષ માં  ગુજરાત ની પ્રગતિ બીજા રાજ્ય ના લોકોને ઈર્ષા આવે એવી  થઈજ છે. જોકે એમાં ગુજરાત ની ધંધાદારી પ્રજા નો ફાળો મોટો રહ્યો છે. લગભગ દરેક ક્ષેત્ર માં ગુજરાતીઓ ની પ્રગતિ કાબિલે દાદ છે. પછી ભલે નાસા હોય કે શેર બઝાર હોય. ઉદ્યોગ હોય કે કૌભાંડ હોય. દરેક ક્ષેત્ર માં ગુજરાતીઓ અગ્રેષર રહ્યા છે. અમેરિકાના રાજકારણ થી માંડી ને ભારત  ના રાજ કારણ સુધી કોઈ ને કોઈ ગુજરાતી જરૂર જોવામળે છે, જે એક ગૌરવ લેવાજેવી બાબત છે. જેમાં સારા કાર્યોમાં ગુજરાતીઓએ નામના કાઢી છે તેમ કૌભાંડો માં પણ ગુજરાતી અગ્રેષર રહ્યા છે. દા.ત. હર્ષદ મહેતા, કેતન પારેખ,અને અત્યારે ચાલું છે તે કેતન દેસાઈ…!!! ગુજરાતીઓને દાળભાતિયાં કહીને વગોવતા લોકો નાં મનમાં તો ગુજરાતીઓની પ્રગતિ ની ભારોભાર ઈર્ષા જ ભરેલી હોય છે.
આટલી પ્રગતી કરી હોવા છતાં ગુજરાતીઓએ હજી હરખાવાની જરાય જરૂર નથી કારણ કે હજી પીવાના પાણીની પણ ગામડા માં પૂરતી વ્યવસ્થા નથી, ગામડા ની સ્કુલોમાં બાળકો ને ભણવા પૂરતી બેઠક વ્યવસ્થા કે શિક્ષકો ની સંખ્યા પણ નથી. આરોગ્ય માટે પૂરતા દવાખાના કે સ્ટાફ નથી. ગામડા તૂટતા જાય છે. માત્ર શહેરો માં વિકાસ દેખાય છે. ગામડાઓની હાલત હજી પણ વખાણવા લાયક નથી. જોકે સગવડતા માં પહેલા કરતા થોડો ફેર પડ્યો છે. પણ હજી ઘણું બધું કરવાનું બાકી છે જે લગભગ આવતા બીજા ૫૦ વર્ષો માં થઇ જાય એવી શુભેચ્છા.